Çok garip değil mi akşam sen değil ben ayrıldım diyor.Sabah kalkıp bir anlık sinirle oldu son şans diyor.Buna kim inanır(Kadir İnanır demeyin n'olur).Erkek psikolojisi bu işte sinirle oldu derim anlar beni diye düşünmekten vazgeçin oğlum.Sınırı aşıyorsunuz.Kuzen üstüne yemin edince tabi ki son şans falan görmedi gözüm.Bir kaç saat sonra odamın önünden geçtiğimde kuzenin açtığı kahrolası acıklı şarkı az kalsın beni kararımdan döndürecekti.Kendime dur demeyi öğrendim.Bunu başardığım için kendimi şanslı hissediyorum.Bir çocuk var bakışıp duruyoruz.Bence çok tatlı fakat kuzen "sesi bok,sesi bok" deyip duruyor.Ulan sesini napıcaksın nerene sokucaksın?Neyin nesi bilmiyorum ama tahminlerim var.Onu görmek için giyinip süslenip dışarıya çıkma bahaneleri uydurmaya başladım.Kuzenin her zaman çıkma isteklerini redderdim bende ki bu gelişme üzerine sesin bokluğunu unutup oda ayrı bir sevince kapıldı haliyle.Bazen durup düşünüyorumda kuzende beni benim onu sevdiğim kadar seviyormudur?
Akşam ablam ekstra al içeriz gece dedi.Götüm donduğu halde bi umut eğlence için aldım.Şimdiyse başıma gelmiş kalk hadi diyor.Lan bir dur bir şey yazıyoruz şurda..
